Küçük Korsan Hazine Peşinde

Çocuk edebiyatının en saygın uluslararası ödüllerinden Hans Christian Andersen Ödülü’nün ve Astrid Lindgren Ödülü’nün sahibi Avusturyalı yazar Christine Nöstlinger, ülkesinin en sevilen çocuk kitapları yazarı. Nöstlinger’in, yüz altmışın üzerindeki eseri pek çok dile çevrildi, çevriliyor. Ülkemizde de kitapları çocuklar tarafından sevilerek okunuyor.

 

Daha çok anti-otoriter yaklaşımıyla anılıyor olsa da Nöstlinger’in en önemli özelliği gerçek hayatı yazıyor olması. Kitapları, “hâlihazırda hissettiğiniz, ama kelimelere dökemediğiniz” duyguları, düşünceleri, olayları aktarıyor. Bunlar “sizi güldürüyor ya da ağlatıyor; içinde yaşadığınız dünyayı tanımanıza yardım ediyor”. Yazar, içinde yaşadığı toplumu ve bu topluma ait sorunları “en uç noktalara iterek ve bunları hem çocuklar hem de yetişkinler için eğlenceli hale getirerek” ustalıkla “karikatürize ediyor”. Bunu, bir yetişkin olarak durduğu yerden çocuk bakışını asla kaybetmeden yapıyor.  

Nöstlinger’in “Küçük Korsan Hazine Peşinde” adlı resimli öykü kitabı bir süre önce Günışığı Kitaplığı tarafından Mine Kazmaoğlu çevirisiyle yayımlandı. Bu kitap, yine aynı yayınevinden çıkan “Küçük Korsan İşbaşında”nın devamı niteliğinde.

Küçük Korsan Leo, babasıyla birlikte ilk kitapta da sözü edilen kayıp hazineyi aramaktadır. Babası dümeni kullanıp yelkenleri açarken, Leo da yemek pişirir, temizlik yapar. Günün birinde “bir posta martısı gagasından aşağıya bir kart bırakır”. Kart, korsan kaptanlar genel kurul toplantısını haber vermektedir. Leo çok sevinir, ama babasının keyfi kaçmıştır. Ertesi gün fena halde obur olan babası çok az yemek yiyince Leo iyice endişelenir. Sonunda babasının başka bir korsan olan Tahtabacak’la gelecek toplantıya kadar hazineyi bulacağına dair gemisi üzerine bahse girdiğini öğrenir. Bunun üzerine Leo babasının durumunu annesine ve eskiden çok korkulan bir korsan olan büyükannesine anlatır. Üçü birlikte yardım etmek için kolları sıvarlar.   

 

Tülin Sadıkoğlu