Fransız yazar Jean-Marie Gustave Le Clézio (d.1940), ülkesinde yaşayan en önemli
yazarlardan biri olarak görülüyor. 2008 yılında Nobel Edebiyat Ödülü’ne değer
görülen Le Clézio, “Sözcükleri günlük konuşmanın yozlaşmış halinin üzerine
çıkarmaya ve esas gerçekliği çağırma gücünü onlara geri vermeye çalışan bir
sihirbaz,” olarak görülüyor. Kırkın üzerinde kitabı olan yazarın çocuklar için
yazdığı, Henri Galeron’un resimlediği ve Orçun Türkay’ın çevirdiği “Ağaçlar Ülkesine Yolculuk” adlı kitabı Yapı
Kredi Yayınları’ndan çıktı.
Öykünün kahramanı yolculuk etmek,
gökyüzünü, denizi ya da ufkun ötesini gezmek isteyen bir çocuktur. Ama bunları
yapmak için gerekli olan araçlara sahip değildir ne yazık ki. Bu nedenle çocuk
da ağaçlar ülkesine gitmeye karar verir. Bunun için yapması gereken tek şey
ormanda gezintiye çıkmaktır.
Ormanda gezdikçe ağaçların kımıldadığını, konuşabildiklerini
fark eder. “Ağaçların çekingenliğini kırmasını bilmeyenler, ormanların sessiz
olduğunu söylerler. Ama bir ıslık çalın, hele bir de kuş ötüşü kadar iyi ıslık
çalabiliyorsanız, ağaçların çıkardığı sesi duymaya başlarsınız.” Sabırlı olan
ve çok güzel ıslık çalan oğlan böylece meşelerin, kayınların, akağaçların,
sedirlerin, dişbudakların, kavakların, defnelerin, söğütlerin ve daha pek çok
ağacın konuşmalarını duymaya başlar. Ağaçlarla arkadaş olmuştur artık. Üstüne
bir de akşamki dansa davet edilir. Yüzyıllar boyu hep aynı yerde duracağı
düşünülen ağaçlar geceleri şarkı söyleyip dans ederler… Nasıl mı?
Le Clézio’nun aktardığı bu düşsel yolculuğa Henri Galeron’un metni destekleyen,
imgesel resimleri eşlik ediyor.
Tülin Sadıkoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder