Unutkan Mumi

Unutkanlık bir kusur mu ya da bazen unutmak iyi mi?

Gabriele Clima’nın sakin, neşeli kahramanı Mumi aynı zamanda çok unutkan. O kadar ki yaşadığı kasabanın adını, doğum tarihini, hatta evinin yerini unutuyordu. Evine geri dönebilmek için ayak bileğine bir ip bağlıyordu. Bu özelliği ile kasabın eğlence kaynağıydı. Herkes onunla alay ediyordu. Aslında onun unutkan değil deli olduğunu düşünüyorlardı.

Kasabaya zengin biri taşınınca halk Mumi’yi unutup yeni sakin ile ilgilenmeye başladı. Bu Yeni kasaba sakininin zenginliği herkesin dikkatini çekti. Zengin adam gösteriş yapmayı da seviyordu. Sonra kasaba halkının arasında kıskançlıkla birlikte bir tüketim ve sahip olma çılgınlığı başladı. Sonra da hırsızlık... İşler o kadar kontrolden çıktı ki herkes evinden çıkmaya korkar oldu. Herkes birbirine küstü; Mumi hariç.

Evlerinden çıktıklarında bir tek Mumi’ye selam veriyorlardı. Onula alay etmeyi bırakmışlardı. Hatta birbirleri ile aralarını düzeltmek için Mumi gibi “Boş ver, unuttum bile!” diyorlardı.  

Chiara Carrer’in resimlediği Unutkan Mumi’yi Türkçeye Ceylan Özçapkın çevirmiş. Kitap Nesin Yayınevi tarafından yayımlandı.

Ebru Akkaş