Widu'nun Kalbi

Widu, çocukların sevindikleri ve bir şeyi çok beğendikleri zaman kalplerinin nasıl hızlı çarptığını anımsadı. Akşam yattığında ilk kez, bunun nasıl bir duygu olabileceğini düşündü. Acaba bir trompet yutmak gibi miydi?

Nina yağmurlu, güneşsiz, soğuk bir havada annesi ve babasıyla birlikte bir bitpazarına gider. Nina bitpazarlarını sever, burada bir şeyler aramaktan hoşlanır. Ne aradığını kendi de tam olarak bilemez, ama her seferinde bir şeyler bulur: tahta bir lokomotif, küçük bir sallanan at, bebekler için oyuncak mutfak, tahta bir trompetçi. Bu kez, Nina, derin bir çanağın içinde, bacakları havada dikili duran yeşil gözlü, kıpkızıl saçlı bir bebek görür. İçinden bir ses ona ne zamandır aramakta olduğu şeyi bulduğunu söyler.

Bebekleri duyabilen, onlarla konuşabilen Nina, bebeğin adının Widu olduğunu öğrenir. Widu, Nina’ya, çok korktuğu zaman onu sıkıca göğsüne bastırmasını, böylece Nina’nın bütün korkusunu emip alabileceğini söyler. O günden sonra ne zaman Nina’yı korkutacak bir şey olsa Widu onu rahatlatır. Yalnızca bununla kalmaz; Widu ona bodrumda çıkan ürkütücü seslerin aslında rüzgârın sesi olduğunu, hayaletin çıkardığı gıcırtı sesinin aslında yağlanması gereken kapının çıkardığı ses olduğunu anlatır. Nina’nın bu türlü korkularının hep mantıklı bir açıklaması vardır. Ancak Nina, bir süre sonra Widu’nun her şeyi mantığa bağlamasına öfkelenir. Widu ise kalpte yaşayan öfke, korku, özlem ve benzeri duyguları anlamaz çünkü onun bir kalbi yoktur. Kalbinin olmasını da pek istemez doğrusu; eğer kalbi olursa sonsuza kadar yaşayamayacaktır... Yine de Widu ilk kez bir kalbi olsaydı nasıl olurdu diye düşünmeye ve yine ilk kez diğer çocuklardan farklı olarak yanında olmadığı zamanlar Nina’ya özlem duymaya başlar.

Widu ve Nina pek çok şey paylaşır; birlikte pek çok korkunun, üzüntünün, kızgınlığın, kaybın, sorunun üstesinden gelirler. Ölümün nasıl bir şey olduğunu birlikte tartışırlar. Widu’nun Nina’nın her sorusuna verecek bir yanıtı, her sorununa önerecek bir çözümü vardır. Ta ki Nina bir gün çok, ama çok hastalanana kadar… Bebek Widu, Nina’ya bu kez yardım edebilecek mi dersiniz?

Çocuk kitaplarında bazı konuların işlenmesi, ele alınması zaman zaman sakıncalı görülür ve bundan kaçınılır. Kişisel olarak yaş gruplarına göre her konunun çocuklara anlatılabileceğine inanıyorum. Yetişkinlerin çocukları korumak istemesi anlaşılabilir, ancak yine kişisel olarak kendilerine uygun ve açık bir dille açıklandığında çocukların yetişkinlere nazaran olayları daha kolay kavradığını ve önyargılardan bağımsız oldukları için daha kolay özümsediklerini düşünüyorum.

Rafik Schami de “Widu’nun Kalbi”nde yaptığı gibi zor konuları, üstünü örtmeden, açıklıkla ama sevimli, hatta eğlenceli diyebileceğimiz bir tarzla ele alabilen bir yazar. Bölümlerden oluşan ve bağımsız okunduğunda da birer öykü tadı veren kitapta gerçekle hayal gücü ustalıkla harmanlanmış.

Almanya’da yaşayan ve Alman edebiyatının önemli yazarlarından biri olarak kabul edilen Şam-Suriye doğumlu Rafik Schami’nin yazdığı, Neylan Eryar’ın Türkçeleştirdiği “Widu’nun Kalbi” Kırmızı Kedi Yayınevi’nin çocuk dizisinden yayımlandı. Kitaptaki resimler ise Kathrin Schärer’e ait.

Yayınevlerinin çocuk kitaplarına önem vermeye başlaması, okurlarına hem içeriği hem baskı kalitesi açısından iyi kitaplar sunması son derece olumlu bir gelişme. Son birkaç yıldır çocuk kitapları yayımlamaya başlayan Kırmızı Kedi de yayın yelpazesini hızla genişletiyor. Umarız aynı hızla, gerek yurt içinden gerek yurt dışından nitelikli çocuk kitapları yayımlamaya devam ederler.   

“Widu’nun Kalbi”ni on yaş ve üstü çocuklar için önerebiliriz.

Tülin Sadıkoğlu

Rafik Schami, 1946 yılında Şam, Suriye’de doğdu. 1971 yılında Almanya’ya göç etti ve burada kimya doktorası yaptı. Dergi ve antolojilerde eserleri yayımlanan Schami, 1982 yılında serbest yazarlığa başladı. 

Günümüzde Almanya’da, Almanca-yazan-konuşan en başarılı Arap kökenli yazar olarak kabul edilen ve kitapları pek çok dile çevrilen Schami, sayısız uluslararası ödülün de sahibidir. 

Yazar halen Kirchheimbolanden-Pfalz’ta yaşamaktadır.