Tetila ile Nemne

“Tetila, sevcam bilas.”

 “Nemne”, henüz kendi adını söylemeyi beceremeyen iki buçuk yaşında küçük bir kızdır. Öykünün anlatıcısı olan kızın kedisinin adını da söyleyemez Nemne. Adı gerçekte Tekila olan kedi, küçük kız için “Tetila”dır. Kimseye pek yüz vermeyen, kendini sevdirmeyen Tekila, Nemne’yi görür görmez koltuğun altına kaçar. Herkese dediğini yaptıran küçük kızın bir tek Tekila’ya sözü geçmez. Üstelik tek istediği kediyi yalnızca “bilas” sevmektir.

Öykünün anlatıcısı kediyi kendisi aldırmış olsa da Tekila daha çok annesinin kedisi olmuştur. O yüzden öykünün anlatıcısı, Tekila’nın Nemne’ye karşı tutumuna bir yandan sevinir, bir yandan da küçük kız için üzülür. Zira kendisine bile zar zor yüz verir, Tekila. 

Yine de Nemne’ye yardım etmeye karar verir. Küçülmüş iki tişörtünü kendisi gibi koksun diye elbisesinin altına yerleştirir, gece de yorganın altına koyup sarılıp yatar. Böylece tişörtlere kokusu sinecektir. Bunları giyen Nemne’de kendi kokusunu alan Tekila da küçük kızdan kaçmayacaktır. Bu planı uygular, öykümüzün anlatıcısı. Tişörtleri Nemne’ye giydirir ve ona birkaç gün bunlarla dolaşıp yatmasını, sonra da kendilerine gelmesini söyler. Nemne’nin sonraki ziyareti eve başka misafirlerin geleceği güne denk gelir. Öykümüzün anlatıcısı kızın yaşıtı olan başka bir kız ve onun yaramaz kardeşleri geleceklerdir. Bu, kötü bir zamanlama gibi görünür başta ama sonra hiç de öyle olmadığı anlaşılır. Nemne ile Tekila bu ziyarette yaşananlar sonunda nihayet arkadaş olurlar. Nasıl mı? Okuyun göreceksiniz…

Yazar, çevirmen; sinema, caz ve polisiye eleştirmeni, spor yazarı ve radyo programcısı sevgili Sevin Okyay’ın yazdığı, iki buçuk yaşındaki Nemne’nin bir kediyle arkadaş olma çabalarını anlatan, eğlenceli öykü Tetila ile Nemne, kısa bir süre önce Can Çocuk Yayınları’dan çıktı. Elif Deneç’in resimlediği öykü kitabı 6 yaş ve üstü çocuklar için öneriliyor.

Nemne, kendine özgü konuşmasıyla; Tekila’nın arkadaşlığını kazanmak üzere sergilediği kararlı tutumla; kollarını bir arkaya uzatıp, bir yana açıp, bir göğsünde birleştirmesi ve yanaklarını şişirmesiyle benim için gerçek bir karakter haline geldi. Öyle sevimli ki “Tetila” kadar beklemeden daha öykünün başında Nemne’yi seviveriyorsunuz.

Tülin Sadıkoğlu