22 Eylül 2014 Pazartesi

Okula Başlarken

Yeni öğretim yılı geçtiğimiz hafta başladı… Okula yeni başlayan öğrenciler için okulun ilk günü belki de her zaman hatırlayacakları bir gün oldu. Kimi merakla, kimi endişeyle, kimi korkuyla, kimi de güle oynaya gitti… Tıpkı sevgili Gülçin Alpöge’nin Okula Başlarken kitabında anlattığı Yonca, Alihan, Esra, Mehmetcan, Perihan ve Hasan gibi.
 
Sonbahar gelip yapraklar dökülmeye, kuşlar toplanıp sıcak ülkelere gitmeye başlayınca okulların açılma zamanının geldiğini anlarız.

Etrafı bir telaş sarar. Önlükler dikilir ya da alınır, okul çantaları hazırlanır. Beslenme çantaları ortaya çıkar.

Okula yeni başlayacak çocuklar heyecana kapılırlar. Kimi arkadaşlarına kavuşacağı için sevinir. Kimi tatil bitiyor diye üzülür.

Yonca okula başlayacağı için sevinçlidir. Öyle ki sabah erkenden kalkıp hazırlanmıştır. Alihan ise Yonca’nın aksine öfkelidir; çünkü okula köpeği ile gidip geleceğini düşünmüştür. Perihan’ın derdi ise bambaşkadır; okuldan kimlik kartını istemişlerdir ama her yeri aramalarına karşın kimlik kartı henüz bulunamamıştır. Mehmetcan endişelidir, annesinin akşam onu almayı unutacağından korkmaktadır. Diğerleri de farklı duyguları yaşamaktadır; ancak çocuklar hangi duygularla okula başlamış olursa olsun hepsinin yüzü günün sonunda gülecektir. Ne de olsa artık okullu olmuşlardır.

Doğrusu ben dersler başlayacağı için sevinen öğrencilerdendim. Bıraksalar okula bir yıl erken gidecekmişim. O nedenle yeni ders yılının başlaması benim için her zaman sevinçli bir olay olmuştur. Üstelik ilkokuldaki beslenme çantamı da hâlâ hatırlarım. Siz kendinizinkini hatırlıyor musunuz? Peki ya çocuğunuzun ilk okul günü nasıldı?

Yazar ve akademisyen Gülçin Alpöge'nin yazdığı, AÇEV’in yayımladığı Okula Başlarken adlı resimli öykü kitabı, okula yeni başlayan çocukların hissettiklerini, yaşadıklarını anlatıyor. Bu kitabı okuyanlar görecekler ki hissettiklerinde, yaşadıklarında yalnız değiller.
 
Kitaptaki neşeli resimler ise Ayşe İnan Alican’a ait.

Tülin Sadıkoğlu

 
Not: Teknik yardım için Miray Dilsiz'e teşekkürlerimle. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder