Usta yazar Yaşar Kemal'den genç okurlar için etkileyici, hüzünlü, düşündürücü bir öykü: Kalemler

Şehirlerin en önemli yerlerinden birisi de çöplüklerdir. Çöplüklerin şehirler için sadece gerekli değil, niçin bu kadar önemli olduğu hiç aklınıza geldi mi? Bir büyük şehir çöplüğünü görünceye kadar bunu ben de bilmiyordum. Bir çöplük, bence bir şehir demektir.

Çöpçü çavuşu Rüstem Çavuş, karısı ve biri kız, diğeri oğlan iki çocuğuyla mahallenin en temiz, en güzel, en “gıcır gıcır” evinde oturur. Evleri öyle güzeldir ki yalnızca karı-koca değil mahalleli de saatlerce, bu, bahçesinde türlü türlü çiçek açan, pencerelerinde renk renk sakız sardunyanın, fesleğenin olduğu evi seyreder. “Yerler, evler, insanlar vardır. Şöyle bir bakarsan mutlulukla dolarsın.” Bu da öyle bir ev, öyle bir ailedir.

Rüstem Çavuş ve diğerleri çöplükten ne çıkarsa çıksın aralarında paylaşırlar. Bir tek şey hariç: Kalemler. Çöplükten çıkan bütün kalemler, çocukları okula gittiği için Rüstem Çavuş’a verilir. Onun çocukları okuyacak, “büyük, iyi, bilgili adam olacak”tır.

Rüstem Çavuş’un kızı Neriman ilkokul beşinci sınıftadır. Kalemleriyle de gurur duyar. Okuldaki öğrencilerin her şeyi vardır belki, ama hiçbirinin bu kadar çeşitte kalemi yoktur. İçin için kalemleriyle övünse de kalemlerini okula götürüp arkadaşlarına gösteremez Rüstem Çavuş’un kızı Neriman; çünkü arkadaşları bu kadar kalemi nereden bulduğunu soracak olsa onlara, “Çöpçübaşı” babasının bunları çöplerin arasından topladığını söyleyemeyecektir. O yüzden başka bir yol bulur; bu kalemleri aslında varolmayan, kendisinin uydurduğu, "dayısının oğlu Erol Abi"nin getirdiğini söyleyecektir. Böylece kalemlerini istediği kadar ve gururla sergileyebilecektir.

Neriman’ın tahmin ettiği gibi çocuklar kalemlerin çeşitliliğine ve bu kadar çok oluşuna hayran kalmıştır. Başına üşüşürler kalemlerin; Erol Abi’nin dükkânına gidip onlar da bu kalemlerden alacaktır. Bunun üzerine Neriman kalemleri arkadaşlarına dağıtmaya başlar.

Neriman çok mutludur; ama bir gün, “o kısa boylu, o bakkalın şaşı oğlu Zühtü var ya, o mendebur, o sümüklü burun var ya, işte o”her şeyi bozacaktır. Öğretmenine gidip yeminler ederek Neriman’ın onun kalemini çaldığını söyleyecektir. Neriman ise babasının kalemleri çöplükten toplayıp getirdiğini söylemektense yalanını sürdürmeyi tercih edecektir. Böylece bu güzel ailenin mutluluğuna gölge düşecektir...

Büyük, usta yazar Yaşar Kemal, yazdıklarıyla çoğu zaman ülkenin, insanlığın, doğanın gerçeklerini olanca hüznüyle okurlarına gösterir. Bu öyküsünde de öyle...

Kitapta yer alan bilgiye göre “Kalemler”, Yaşar Kemal’in Sarı Sıcak adlı kitabından alınmış. Ayrıca kesme işareti, inceltme işareti kullanmayan Yaşar Kemal’in, çocuklar ve gençler için hazırlanan kitaplarında da -"Kitaplar" başlıklı öyküsünde olduğu gibi- imlasına sadık kalındığı bilgisi aktarılmış.

Yaşar Kemal’in yazdığı, Sedat Girgin'in resimlediği Kalemler başlıklı öykü, Yapı Kredi Yayınları’ndan yayımlanıyor. Kitap, 10 yaş ve üstü okurlar için öneriliyor.

Tülin Sadıkoğlu